Goede doelen worstelen met dalende inkomsten. Jaar op jaar schrijven de kranten erover. Jaar op jaar constateer jij het ook zelf in jullie jaarcijfers. Velen proberen fanatiek nieuwe donateurs te werven. Grote kans dat ook jouw organisatie daar enig succes mee heeft. Maar compenseert de groei in aantallen donateurs het aantal afhakers in voldoende mate? En lukt het je de nieuwe donateurs structureel aan je organisatie te binden?

Ik geloof dat er een insteek is die duurzamer is dan het fanatiek werven van nieuwe donateurs. Fanatiek werven heeft in zich dat mensen overgehaald worden. Ze zeggen ‘ja’. Ze maken geld over. Maar ervaren ze ook van binnen uit verbinding met het betreffende doel? Of zeggen ze ‘ja’ vanwege druk van bijvoorbeeld familieleden of andere bekenden die het zo belangrijk vinden? Of zeggen ze ‘ja’ om er sier mee te maken, of voordeel uit te halen? Zo heb ik ook zelf wel eens een genereuze gift gedaan aan een doel waar ik allang de naam en de inhoud van vergeten ben, maar waar ik een concertje mee binnenhaalde voor de organisatie waar ik toen voor werkte.

De duurzamer benadering die ik zie en bedoel, heet: co-creatie. Co-creatie is een vorm van samenwerking, waarbij alle deelnemers invloed hebben op het proces en het resultaat ervan. Bij co-creatie ben je niet gericht op het binnenhalen van nieuwe donateurs voor datgene wat jíj belangrijk vindt, maar op een verbinding met mensen die hetzelfde ideaal hebben als jij. Resultaat van deze verbinding is enthousiasme! Als vanzelf ga je dan met die ander creatief zoeken naar wegen om dat enthousiasme in daden te verankeren.

Een mooi voorbeeld van co-creatie is MasterPeace. Deze internationale vredescampagne bestaat nog maar vier jaar, maar betrekt nu al honderdduizenden mensen in 50 landen bij het terugdringen van gewapende conflicten en het bouwen van vrede. Hoe lukt het hen in zo korte tijd zoveel mensen aan zich te binden? Door gepassioneerd het ideaal van wereldvrede te delen. En door praktische stappen aan te reiken die binnen ieders mogelijkheden liggen, zoals muziek, kunst en evenementen. Zelf zeggen ze: ‘Peace is a verb. Masterpeace. Creating peace. Together.’

We zien in dit voorbeeld dat co-creatie een nieuwe mindset is. Het is een andere benadering dan traditionele goede doelen doorgaans hanteren. Een goed doel dat op co-creatie is gericht, is niet meer de professionele organisatie die fanatiek donateurs werft en hen van informatie voorziet. In plaats daarvan fungeert het als een van de spelers in een netwerk van betrokkenen die gezamenlijk een ideaal nastreven. Ik geloof dat deze nieuwe mindset van groot belang om als goed doel toekomst te hebben.

Raak ik hiermee een snaar bij je? Maakt het je nieuwsgierig naar kansen voor nieuwe wegen? Ik verneem graag je reactie, gedachten of vragen. Dat kan hieronder, maar we kunnen ook afspreken en elkaar ontmoeten.