Zeer geraakt

Lange rijen mensen die door een weiland lopen. Duizenden die in het holst van de nacht in een grensplaats arriveren. Al die bootjes die hun passagiers afleveren aan de stranden van Europa, als ze die halen althans. Misschien ken je een aantal van hen bij naam, bijvoorbeeld doordat je in de afgelopen tijd betrokken bent geraakt bij een opvangplek in Nederland. Misschien ken je ze alleen van de beelden in de media. In alle gevallen: we zijn geraakt. We laten onze gedachten gaan over hun situatie. We praten en debatteren erover.

Persoonlijk voel ik mij zeer geraakt. Niet eerder heb ik in een jaar zoveel verhalen van vluchtelingen gehoord. Zoals dat van Osama en Nouha uit Dara’a in Syrië. Anderhalf jaar geleden zijn ze gevlucht, samen met hun vier kinderen. ‘Het was de keuze tussen vertrekken of een wapen oppakken en vechten, voor welke kant dan ook. Dat laatste wilde ik absoluut niet.’ De komst van honderdduizenden vluchtelingen naar Europa heeft er aan bijgedragen dat ik me in hun verhalen ben gaan verdiepen. Maar in mijn persoonlijke geval is het besef van waar een vluchteling mee te maken heeft vooral gevoed door het werk dat ik dit jaar heb gedaan voor vluchtelingenorganisatie ZOA. Door ZOA ben ik betrokken geraakt in de verhalen van 60 miljoen vluchtelingen wereldwijd.

Van al die vluchtelingen zien we er maar heel weinig. Zelfs in de meest pessimistische voorspellingen van vluchtelingenorganisatie UNHCR zijn de verhoudingen zo dat voor elke 3 vluchtelingen die Europa binnen komen, er 97 in de regio verblijven. Juist in die regio is ZOA aan de slag. In gedachten ben ik daardoor in Jordanië, Ethiopië en Myanmar. In Burundi, Zuid-Sudan en Afghanistan. Zie ik daar ontelbaar veel mannen, vrouwen en kinderen die letterlijk de boot missen. Met trauma’s door het gewapende conflict waar ze aan zijn ontsnapt. Met een groot tekort aan scholing voor hun kinderen. Soms zelfs zonder eten.

Deze mensen hebben onze hulp nodig. In de vorm van gebed. En in de vorm van euro’s. Zodat ze hulp ontvangen, hoop krijgen en kunnen werken aan herstel. Kom in actie voor vluchtelingen in de regio. Vandaag nog.

Stagneert jouw maatschappelijke organisatie?

Ben je daarover bezorgd, of zelfs gefrustreerd? Komt jullie missie mogelijk in gevaar, terwijl je juist méér van die missie wilt bereiken? Of heb je tijdelijk iemand nodig om stagnatie te voorkomen? Om daarentegen vaart te maken?

Laten we dan kennismaken!

Ik help maatschappelijke organisaties van stagnatie naar bloei. Medewerkers, betrokkenen en deelnemers komen erin mee. Samen verkennen we de weg; we stellen bij en zetten door. Gestaag zien we resultaat. Enthousiaste supporters en samenwerkingspartners. Respect in de sector, nieuwe financieringen. Deelnemers en cliënten met wie het beter gaat. Meer impact. Van stagnatie naar bloei.