‘Als we naar de generaties voor ons kijken, dan zien we een groep uitgeputte, uitgebluste veertigers en vijftigers die worden wegbezuinigd en vervolgens geen baan meer vinden. Of die zo hard hebben gewerkt dat ze met een burn-out thuis op de bank zitten.’ Dit schrijft Rianne Philipsen (1991) in haar opiniestuk ‘Generatie Y is niet lui, maar moe van de excellentiedruk’ in De Volkskrant (29 april) en Trouw (1 juni).
Rianne vertelt over de zoektocht naar eigenwaarde door haar en haar generatiegenoten. Die eigenwaarde willen zij niet ontlenen aan studieresultaten of de hoogte van het inkomen. ‘Zij zoeken naar een invulling van het leven dat hen minder onder druk zet en gelukkiger maakt.’ Volgens wikipedia zijn kenmerkende competenties van generatie Y: ondernemerschap, klantgerichtheid, besluitvaardigheid, omgevingsbewustzijn en initiatief.
Geen wonder dat steeds meer van hen zich aangetrokken voelen tot de beweging van social enterprises: financieel zelfvoorzienende bedrijven die primair een maatschappelijk doel nastreven, met innovatieve businessmodellen.
Maandag 16 juni ga ik naar een meeting in Pakhuis de Zwijger over de rol van sociaal ondernemen in het creëren van sociale innovatie. Ik hoop daar veel Rianne’s te ontmoeten.
Ben je daarover bezorgd, of zelfs gefrustreerd? Komt jullie missie mogelijk in gevaar, terwijl je juist méér van die missie wilt bereiken? Of heb je tijdelijk iemand nodig om stagnatie te voorkomen? Om daarentegen vaart te maken?
Ik help maatschappelijke organisaties van stagnatie naar bloei. Medewerkers, betrokkenen en deelnemers komen erin mee. Samen verkennen we de weg; we stellen bij en zetten door. Gestaag zien we resultaat. Enthousiaste supporters en samenwerkingspartners. Respect in de sector, nieuwe financieringen. Deelnemers en cliënten met wie het beter gaat. Meer impact. Van stagnatie naar bloei.