Ouderen in Albanië zijn een achtergestelde groep. Ze hebben vaak een laag pensioen, de voorzieningen op het gebied van gezondheid zijn slecht, en er is geen sociaal vangnet zoals AOW. Veel van hun kinderen zijn geëmigreerd naar Duitsland, Italië of de VS, op zoek naar een betere toekomst. Noodhulp- en ontwikkelingsorganisatie Dorcas richt zich op achtergestelde groepen en dus in Albanië onder andere op ouderen. Met sociaal werker Bruna ga ik op bezoek bij enkele van de 355 ouderen die Dorcas Albanië ondersteunt.
We ontmoeten de 85-jarige granny Dile. Ze woont in een oud appartementengebouw waar het rommelig is en vies. Ze kan nauwelijks lopen. Ze ligt eigenlijk de hele dag in bed. Ik probeer een gesprekje aan te knopen, Bruna vertaalt. Dile vertelt dat ze een dochter heeft, maar die woont niet meer in Albanië. Dile zelf komt weinig buiten.
Granny Bukurie (67) is bedlegerig. Ze heeft samen met haar man één kamer in een woongebouw. Hij is rolstoelafhankelijk en doet niet veel meer dan zuchten. Ze spreken allebei slecht verstaanbaar voor Bruna. Bukurie schreeuwt af en toe iets. Ze komen nooit meer buiten. Hun kinderen en kleinkinderen wonen in Griekenland en zien ze nooit.
Granny Jorgaq (88) is verrast door ons bezoek. Hij had graag voor ons zijn nette pak aangetrokken en biedt ons gastvrij van alles aan: bonbons, raki en bloemetjes uit zijn tuintje. Hij bewoont een huisje met meerdere kamers. Hij is eenzaam, zijn broer is een paar jaar geleden overleden. Hij vindt ons erg gezellig: jammer dat we alweer zo snel weggaan.
Voor elke granny hebben we een blauwe emmer met etenswaren bij ons, als ondersteuning om rond te komen. Deze komen uit de Blue Bucket Campaign. Albanezen die het kunnen missen, vullen de emmers met voedsel.
De volgende dag ontmoeten we 10 granny’s op een soos. Dorcas organiseert deze ontmoetingen, zodat deze ouderen er voor elkaar kunnen zijn. De bezoekers zijn stukken vitaler dan de granny’s die we gisteren ontmoetten. Ze spelen fanatiek domino en ik mag meedoen. We spelen in koppels en lachen hard als blijkt dat mijn medespeler en ik het rondje hebben gewonnen.
Ik merk dat ik opgelucht ben. De bezoeken aan de thuiswonende granny’s in de grauwe appartementengebouwen maakten me mistroostig. Het bezoek aan de soos doet me beseffen hoe belangrijk het is dat mensen elkaar ontmoeten. Dat vind ik hoopvol.
Misschien vind je het mooi om via Dorcas een granny te sponsoren.
Welkom! Klik hier voor meer informatie.
Foto: Dorcas
Ben je daarover bezorgd, of zelfs gefrustreerd? Komt jullie missie mogelijk in gevaar, terwijl je juist méér van die missie wilt bereiken? Of heb je tijdelijk iemand nodig om stagnatie te voorkomen? Om daarentegen vaart te maken?
Ik help maatschappelijke organisaties van stagnatie naar bloei. Medewerkers, betrokkenen en deelnemers komen erin mee. Samen verkennen we de weg; we stellen bij en zetten door. Gestaag zien we resultaat. Enthousiaste supporters en samenwerkingspartners. Respect in de sector, nieuwe financieringen. Deelnemers en cliënten met wie het beter gaat. Meer impact. Van stagnatie naar bloei.