Enthousiast komt Ester bij Hans op zijn kantoor. Twee sociale ondernemers in Amsterdam; ze ontmoeten elkaar voor het eerst. Ester heeft een plan gemaakt om mensen aan de onderkant van de samenleving te empoweren. Daar heeft ze Hans’ steun voor nodig. Meteen steekt ze van wal. Door haar enthousiasme spreekt ze sneller dan gewoonlijk. Aan het einde van haar betoog resteert slechts één vraag: of Hans wil samenwerken. Maar die geeft aan er nog over te willen nadenken. ‘Veel mensen in Amsterdam zijn weliswaar arm,’ verklaart hij, ‘maar dat hebben ze uiteindelijk gewoon aan zichzelf te wijten.’ Ester is uit het veld geslagen. Hans is toch ook sociaal ondernemer? Hij wil met zijn onderneming toch ook primair een bijdrage leveren aan een betere stad? Hoe kan hij zoiets zeggen? Waarom wil hij niet samenwerken?

Bovenstaande casus komt uit een intervisie die ik leidde. We constateerden dat het een hele kunst is om tijdens zo’n eerste ontmoeting werkelijk met elkaar in verbinding te komen. Enthousiasme is daarvoor niet genoeg. Daar ontbreekt het niet aan in Esters verhaal. Ze spreekt als een bevlogen verkoper, ze gelooft in haar product. Waar het wel aan ontbreekt? Aan het starten bij de ander. Ester neemt bijna geen tijd voor het leren kennen van Hans. Zij veronderstelt hem voldoende te kennen door het enkele feit dat hij sociaal ondernemer is. Ze probeert hem iets te ‘verkopen’ terwijl zij niet weet of haar ‘product’ überhaupt bij hem past. Daardoor krijgt het gesprek geen diepgang. Daardoor komt de verbinding niet tot stand, ondanks haar enthousiasme.

Het kan ook anders. Wat als Ester in het begin van hun ontmoeting informeert waarom Hans eigenlijk sociaal ondernemer is geworden? ‘Goedemorgen Hans, wat leuk je te ontmoeten. Dus wij zijn allebei sociaal ondernemer. Wat heeft jou daar eigenlijk toe gebracht?’ Van het een komt vervolgens het ander: ‘En wat heb je ermee voor ogen, als ik vragen mag?’ Als je zo insteekt, informeer je naar iemands drijfveren, doelen, waarden. Dan krijg je een gesprek op het niveau van het hart. Dan komt er verbinding. Grote kans dat Ester en Hans daarop een vorm van samenwerken vinden. Misschien anders dan Ester in eerste instantie dacht. Wellicht intensiever dan Hans zich voorstelde. Maar wel ondersteunend aan hun beider idealen en doelen. En mocht het toch niet tot samenwerking leiden, dan hebben beiden daar vrede mee, want dan past het gewoon niet.

Het kennen en bevragen van jouw drijfveren én die van de ander is een belangrijke manier om tot elkaar te komen. Maar ken jij je eigen drijfveren? Weet je ze vruchtbaar te maken in je onderneming? In ontmoetingen met collega-ondernemers? In mijn Masterclass Drijfveren help ik je om jouw eigen drijfveren (beter) te leren kennen en in te zetten. Ook help ik je om op het niveau van drijfveren met anderen in gesprek te komen. Meld je hier om op de hoogte te blijven van de eerstvolgende Masterclass Drijfveren, voorjaar 2015.