In de nieuwjaarstoespraken van deze week klinken goede wensen en vriendelijke woorden. Er wordt hoop op omzetstijging uitgesproken, of op uitbreiding van het aantal vestigingen. Misschien begin je deze week met verwachting aan een nieuwe baan. Als je geluk hebt althans, want het maakt nogal uit waar je werkt en waar je woont. Werknemers van V&D zitten er op dit moment ondanks alle geruststellende woorden niet zo hoopvol bij. En als je consultant in Aleppo werkte en in het afgelopen jaar een van de 3770 mensen was die verdronken in de Middellandse Zee, dan maak je geen nieuwjaarstoespraak meer mee.

Waarom is omzetstijging, uitbreiding van het aantal vestigingen of een nieuwe baan eigenlijk belangrijk? Krijgt je leven daardoor betekenis? Maar stel, je gaat dan op enig moment met pensioen of je wordt werkloos – wat dan? In de week van Kerst concludeerde Ben Tiggelaar dat je dan dus niemand meer zou zijn. Daarom is werk volgens hem ‘net een paar maatjes te klein en te licht om als levensvervulling te kunnen dienen’. Waarom is werk dan wél belangrijk? Wordt de wereld er soms beter van? Wellicht hoop je dat, of je nu bij een commercieel bedrijf werkt, of bij een NGO of een overheid. Of misschien hoop je dat omdat je als ‘wereldverbeteraar’ door het leven gaat. Deze mensen zijn er steeds meer! Social Enterprise NL meldde aan het einde van het vorige jaar trots dat ze inmiddels 300 bedrijven in hun netwerk hebben, een omzetstijging zagen van 24% en een werkgelegenheidsstijging van 36%.

Ook ikzelf noem mij ‘wereldverbeteraar’. In het afgelopen jaar was ik betrokken bij het bieden van hulp, hoop en herstel voor vluchtelingen in de regio. Ik mocht eraan bijdragen dat (ooit) elk kind een kansrijke toekomst heeft. Ik stimuleerde social entrepeneurship, persoonlijk leiderschap en christelijke gemeenschapsvorming. En ik droeg bij aan sociale cohesie in grote steden. Dank aan allen met wie ik daarin mocht samenwerken – een groot voorrecht! Ik vind hierin inderdaad een bepaalde levensvervulling. En ja, ik geloof bovendien dat door dit werk de wereld een klein beetje mooier wordt. Maar in deze eerste week van 2016 besef ik evenzeer dat mijn werk te klein en te licht is voor werkelijke levensvervulling. En vind ik je wel heel naïef als je werkelijk zou geloven dat de wereld hierdoor een paradijs wordt.

Waarom zouden jij en ik ons dan toch ook in 2016 hard inspannen voor ons werk? Ik kan alleen maar een persoonlijk antwoord geven. En dat is dat ik geloof in een volmaakte toekomst, die door de christelijke traditie een ‘nieuwe hemel en een nieuwe aarde’ wordt genoemd. Hoe die toekomst er uit zal zien, weet ik niet precies. Wel weet ik dat een aantal basiswaarden daar centraal zal staan. Vrede bijvoorbeeld. En gerechtigheid. Ooit zullen deze twee de gewoonste zaak van de wereld zijn. Elke keer als ik daar nu al iets van merk of zie, stemt me dat gelukkig. Zie ik dat als een voorproefje van wat komen gaat. Ook in 2016 wil ik mij inspannen om te laten zien wat de werkelijkheid is waarin ik geloof en waarop ik hoop. Daarbij zie ik uit naar een voortzetting van de samenwerking zoals die zich met jou heeft ontwikkeld. Of drink ik graag een kop koffie met je om ons gezamenlijk op zo’n samenwerking te oriënteren. Happy new year!